นี่เป็นเครื่องดนตรีของผมเอง เรียกว่า "เบส" ตอนแรกเล่นเบส ก็รู้สึกว่าเบสทุกวันเสียงมันก็เหมือนกันแหละ ดุ่มๆๆ ต่างกันที่ไนว้า แต่มันดันมีตัวเป็นแค่หลักพัน ยังหลักแสนแหนะ ก็ไม่คิดไรเล่นไปเรื่อยๆ พอนานไปชักเอ๊ะ เริ่มรู้ว่าตัวนี้เสียงดี อ๊ะตัวนั่นเสียงแน่น นั่นเริ่มเห็นความต่าง
พอเริ่มหาตังได้ มาละ...ไอ้เสียงดีกว่า แต่แพงกว่านะ...แต่เอาว่ะ ซื้อสิครับ นั่นไง ยิ่งหาตังได้มากขึ้นยิ่งเปลี่ยนของดีขึ้นแพงขึ้น มันก็เป็นอย่างงี้เรื่อยๆ มองอีกที อ้าวไอ้เราทำไมใช้ของราคาขนาดนี้วะเนี่ย เฮ้ยแต่เสียงมันดี ไม่น่าเสียดายหรอกพูดกับตัวเองอย่าง
จนมาคุยกันน้องที่เล่นดนตรีอาชีพ(ป้อมLomosonic) มันบอกว่า แพงกะถูก ถ้าเล่นแล้วคนไม่ฟัง ก็เท่านั้นว่ะพี่ ....เออว่ะนี่กูวัตถุนิยมเหมือนกันนี่หว่า
อืม ...ของแพงและดี....แล้วยังไง.....แต่กูก็ชอบเสียงเครื่องดนตรีแพงๆอยู่ ถึงจะไม่มีใครฟัง แต่ก็เสียดายตัง ต้องลองปรงดูบ้างว่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น