แต่มันไม่จำเป็นที่จะต้องมีถึง 40 คู่ก็ได้ว่ามั้ยครับ
เรื่องของเรื่องก็คือสมัยที่เรียนมหาลัย มันได้ใส่รองเท้าอะไรก็ได้ไปเรียน ก็เลยซื้อใส่ บางทีก็อยากมี 2คู่ใส่สลับกันก็ไปซื้ออีก ไปๆมาๆ ถึงเดี๋ยวนี้ ซัดไปมากกว่า 40 คู่
ก็ไม่แปลกนะผมว่าเพราะ คนที่สะสมรองเท้า หรือ สิ่งของอื่นๆ ก็มีหลากหลายนะแล้วแต่คนไหน ใครชอบน่ะ ถ้ามีกำลังพอจะซื้อ
แต่ผมกลับมองไอ้สิ่งที่ผมสะสมมันโครตสิ้นเปลืองเลย เงินร่วมแสนเลยนะที่ผมเสียไปกะรองเท้า เดี๋ยวนี้เหรอที่ใส่ประจำก็ 3-4 คู่ตามกาละเทศะแค่นั้นจริงๆ พอเห็นรองเท้าตัวเองก็นึก "กูมันประสาทแดก"เห้อไรก็ซื้อมันอยู่ได้
ตอนนี้ครับเริ่มขายรับประทานซะแล้ว แต่ผมก็ว่าดีนะมันทำให้ผมพอจะเริ่มรู้จัก ความพอเพียง ขึ้นมาบ้างละมั้งครับ มันทำให้รู้สึกว่ามีเท่าที่จำเป็นดีกว่า
และตอนนี้ผมมานั่งคิดดูว่าการสะสมของที่มีคุณค่าทางจิตใจ สะสมสิ่งของที่ชอบ มันมีประโยชน์ต่อเราจริงหรือ แต่มันก็แล้วแต่สิ่งที่เราสะสมละนะ ถ้าสะสมทองมันก็มีประโยชน์แน่นอน
ไม่รู้เป็นไรเดี๋ยวชอบคิดอะไรแล้วก็มาจบที่เรื่องปล่อยวาง...
