การตรงต่อเวลา

ผมเป็นคนนึงที่ไม่ชอบการ "รอคอย" เอามากๆ เพราะมันเสียเวลา จะทำห่าไรแล้วต้องมารอ บอกตรงๆ "เซ็ง" แล้วมันก็เลยทำให้ผมมีนิสัยอีกอยากคือ เกรงใจถ้าต้องให้ใครมารอผม ผมจึงค่อนข้างเป็นคนตรงเวลา ตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว

เคยมั้ย มีเพื่อนนัดกันไปเที่ยว แล้วดันมีนนึงชอบมาเลด แบบ ครึ่งชม. ชม.นึง ไม่รู้แม่งเป็นห่าไร ต่อไปต่อไป เราจะนัดมันเผื่อ จริงๆจะไปกัน 9 โมง ต้องนัดมัน 8 โมง หลังๆมันรู้ว่าเราเผื่อมันยิ่งมาช้า สุดท้ายไปไหนไม่ชวนแม่งดีกว่า กลายเป็นว่าต่อมาเลิกคบย้ายกลุ่มกันไปเลยห่าเอ้ย

ตั้งแต่ผมทำงานมานี่ไอ้สิ่งที่ผมคิดไว้ว่า เวลาทำงานต้องตรงเวลา ทั้งลูกค้า เจ้านาย เพื่อนร่วมงาน อื่นๆ โทษทีเหอะ ไม่ถึง 50 % ครับที่คนจะตรงเวลา (อาจเป็นเพราะคนในสายงานแบบผมส่วนใหญ่เป็นคนไม่ตรงต่อเวลา เป็นสาย บันเทิงเหลื่อมๆ ไปทาง media arts น่ะ) มันทำให้ผมรู้สึกว่าการใช้ชีวิตนี่ในปัจจุบันมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราคิดใจสมัยเรายังเด็กเลย

เดี๋ยวนี้ยิ่งทำงานไป ตัวผมจากที่เป็นคนตรงเวลา ก็เริ่มจะบิดเบี้ยวมากขึ้น ยกตัวอย่าง วันนี้มีถ่ายงานตอน 8.00 น. ผมจะคิดเผื่อละว่า ตากล้องแม่งชอบมาตรงเวลาแหละ แต่ไม่เผื่อเวลาขนของ ประสานงานมันชอบแต่หน้านาน ไรงี้ ก็จะคิดเผื่อกันไปว่า เออกูมาถึงซัก 8.45 ละกันวะ กลายเป็นแบบนี้ไป

อยากรู้เหมือนกันว่าที่พวก ฝรั่งตรงเวลาน่ะมันตรงเป๊ะขนาดไหน หลายท่านคงเคยได้ยินเรื่องความตรงเวลาของพวกฝรั่งกัน อยากให้สังคมบ้านเรามันตรงเวลากันบ้างจริงๆ

ห่าเอ้ย